NIJMEGEN - Het was geen feest als het om eten en drinken ging in de Tweede Wereldoorlog. De hoeveelheid en variatie aan ingrediënten liep in de loop van de oorlog sterk terug. Daardoor werden mensen vindingrijk en gingen ze flexibel met voeding om. Culinair historicus Manon Henzen deelt de komende weken elke dag een recept van een bijzonder gerecht uit de Tweede Wereldoorlog. Vandaag: aardappelkroketten.

In de hele geschiedenis zijn er tal van gerechten te vinden waarin restjes eten verwerkt konden worden. In oorlogskookboeken vind je er eveneens velen. Denk aan broodpudding of wentelteefjes voor oud brood, pastei of hartige taart waar allerlei restjes in kunnen of soep, ragout en stoofpot waar je alle kanten mee op kunt. Een mooie vorm van restverwerking is het maken van kroketten. Aardappelkroketjes, groentekroketten of ragoutkroketten zijn daar mooie voorbeelden van.

Recept aardappelkroketten

Benodigdheden:

1 ui

1 eetlepel verse kruiden (bijvoorbeeld tijm, bieslook en munt)

400 gram gekookte aardappelrestjes (of stamppot!)

2 eieren

½ theelepel zwarte peper

½ theelepel zout

Snufje nootmuskaat

2 eetlepels bloem

4 eetlepels paneermeel*

Olie om te frituren

Bereiding:

Snipper de ui fijn. Hak de verse kruiden fijn. Stamp de aardappelen fijn.

Vermeng de aardappelen met de ui, kruiden, 1 ei, peper, zout en nootmuskaat. Vorm er kroketjes van en laat opstijven in de koelkast.

Doe het tweede ei in een kom en kluts los. Doe de bloem in een andere kom en de paneermeel in een derde kom. Haal de kroketjes eerst door de bloem, dan door het ei en tenslotte door het paneermeel. Zorg telkens dat de kroket helemaal bedekt is met iedere laag.

Verwarm de olie tot 180 graden. Bak de kroketjes in de olie tot ze goudbruin zijn.

*Paneermeel is ook een mooi voorbeeld van restverwerking. Je maakt het heel makkelijk zelf. Bewaar altijd restjes brood. Stop ze in een papieren zak of tussen een theedoek en laat volledig uitdrogen. Hierdoor wordt het brood hard. Als het helemaal droog is, maal je het in de keukenmachine fijn. Voilà: paneermeel.

Manon heeft het tot haar missie gemaakt om culinaire geschiedenis op de kaart te zetten, omdat zij het bijzonder jammer vindt dat er zoveel mooie ingrediënten, smaakcombinaties, recepten, kooktechnieken en kennis verloren zijn gegaan. Benieuwd naar meer historische recepten van Manon Henzen? U vindt ze hier.